Hein Reusken bracht mij in 2002 in contact met diverse Eldense eigenaren van oude Eldense Blauwe bomen. Het was duidelijk: Hein en ik deelden onze passie voor Eldense Blauwe pruimen. Een van de eerste families waar ik kennis maakte was familie Janssen. Alleraardigste mensen, redelijk op leeftijd. Meneer Janssen vertelde bewogen zijn persoonlijke verhaal bij zijn Eldense Blauwe. Hij wist nog dat de boom geplant was. Hij was toen 7 jaar. De heer Janssen was geboren in 1927. Een eenvoudige rekensom leerde dat de boom dateerde van 1934…. Voor de heer Janssen had de boom een speciale betekenis. Zijn jeugdjaren waren emotioneel aangrijpend; deze boom herinnerde hem aan die bijzondere tijdsperiode. Mevrouw Janssen was afkomstig van Huissen Zand. Met haar groene vingers kweekte ze bijna jaarrond in haar kasje andijvie, druiven en alles wat maar wilde groeien. Een bezoekje aan familie Janssen betekende steevast een gezellig praatje, even gezellig zitten, wat drinken met een ‘kuukske’ erbij.
Met de boom ging het steeds slechter. De boom was al in grootte ingenomen. De grootste takken waren al teloor gegaan. Een kleine top resteerde. De pruimen die hier aankwamen, smaakten nog altijd heerlijk. En de tijden dat familie Janssen over de grote booomgaard beschikte en vanuit huis massa’s pruimen verkocht, waren voorbij. Wat er nu nog aan fruitopbrengst aan kwam, naast de Opals, de Perzikpruimen en de groentjes (Reine Claude Verte) was meer dan de familie op kon. Maar na een storm (rond 2007) was het echt gedaan met de Eldense Blauwe boom. Zelfs de top was eruit. Tot mijn vreugde mocht de stomp blijven staan. Immers, tal van uitlopers aan de stam groeiden als kool. De Eldense Blauwe was op ruim een meter boven maailveld geënt (ergens rond 1931/1932 schat ik) en ik was reuze benieuwd naar de aard van deze onderstam.
Al eerder had ik met hulp van mevrouw Janssen afleggers gecreërd. Hiervan plantte ik er eentje naast de oude Eldense Blauwe. Onze opzet was om met griffels van de oude boom een extacte kopie te maken van de oude Eldense Blauwe boom. Helaas sloegen de enten niet aan. Ook de oculaties van Tonny deden het niet. Tot ons aller spijt ging dit onderstammetje ook nog dood. Na de storm was enten met griffels van de oude boom niet meer mogelijk. Gelukkig hadden we de voorbijgaande jaren al diverse nieuwe bomen gekweekt met griffels van deze oude Eldense Blauwe boom. We konden een exacte kopie nog steeds maken.
Toch was het jammer dat het al meerdere jaren achter elkaar niet gelukt was. Ook de 2 afleggers die ik thuis had ik mogen aanplanten, wilden maar niet verenigen met Eldense Blauwe griffels. Ging het experiment ooit nog slagen? De heer Janssen heeft het helaas niet mee mogen maken. Hij overleed in de eerste helft van 2015. Ik kende hem als een zeer aimabel mens met een groot hart. Nu resteert een leegte. De oude stomp van de Eldense Blauwe staat nog. De jonge loten van de onderstam bruisen van het leven. Ze vormen tezamen de herinnering aan een bijzonder mens. Een man met een bijzondere band met een bijzondere boom.
In december 2018 bereikte ons het bericht dat ook mevrouw Janssen is overleden. De boomstomp die nog resteerde van de eens zo trotse Eldense Blauwe boom, was in de zomer van 2018 gerooid door de kleinzoons van de heer en mevrouw Janssen. De boom, de heer Janssen en mevrouw Janssen blijven in onze herinnering voortbestaan.
