Het zal iedere ouder wel eens overkomen: zoon of dochter heeft een toets en wil overhoord worden. Dat overkwam mij afgelopen week regelmatig. Gisteren was het geschiedenis. Het mooie aan al die schoolboekjes is dat men achteraf de koe in de kont kijkt. De ene na de andere mooie verklaring rolt van het papier af. Je zou verwachten dat historici daarom niet geschikt zouden zijn voor besturen. Immers, regeren is vooruit zien. En hoe lastig is dat? Historicus Mark Rutte weet het toch al een aantal jaren voor elkaar te krijgen. Al wordt hem vaak verweten dat hij geen visie heeft. Of dat wel of niet terecht is, is in dit stukje dagboek niet relevant. Hier gaat het om de vraag hoe je effectief om kunt gaan met historie in een steeds veranderende wereld. Een club die dat uitstekend kan, is de Historische Kring Elden. Zij weten elementen uit het rijke verleden van Elden steeds opnieuw vast te haken in de moderne tijd. Ze doen dit met een vooruitziende blik met een goed gevoel voor timing en proportie, en met gevoel voor bestuurlijke verhoudingen bijvoorbeeld met gemeente Arnhem.
Vanmiddag krijgt Elden hoog geëerd bezoek. Dan komen op uitnodiging van de HKE diverse nazaten van de Eldense Walter baron Van Voorst tot Voorst naar het huidige park Westerveld. Een borstbeeld van hun voorvader wordt dan onthuld, met medewerking van burgemeester Marcouch van gemeente Arnhem. Voorvader Walter neemt na een succesvolle carrière bij de Cavalerie in het leger ontslag en gaat ondernemen in Nederlands Indië, waar hij ook gelegerd is geweest. Na economisch vette jaren keert Walter in 1892 terug naar Elden, naar Huize Westerveld waar hij is geboren en getogen. Walter beschikt over veel contant geld nadat hij aandelen heeft verkocht van zijn maatschappij. Walter geniet van het leven op zijn landgoed. Prins Hendrik komt regelmatig mee genieten, en de Eldense bevolking lift mee op de golven van succes.
Een van de Eldense bewoners is Abraham Booy. Hij is de jonge ondernemer die kort na zijn studie in Amsterdam aan de eerste Tuinbouwschool van Nederland met schoolmaatje Govert Crans in Elden neerstrijkt om daar een kwekerij te beginnen. Zij halen 2 soorten pruimenbomen gekweekt door Thomas Rivers naar Nederland, te weten de Early Rivers en de Early Favourite. In 1904 krijgt de Early Rivers op de veiling van Elst de Nederlandse naam Eldense Blauwe. Het contact tussen Abraham en Walter zal verstrekkende gevolgen hebben. Hun ontmoeting verklaart de grote boomgaard op het landgoed met Eldense Blauwe pruimen. Het verklaart ook het Perenlaantje van de baron, waar naar overlevering 80 soorten peren hebben gestaan. En het verklaart het feit dat Abraham in 1893 Elden voorgoed verlaat, om in Nederlands Indië, in het spoor van Walter, een maatschappij te starten. Waar Walter zich richtte op koffie, thee en Kininebomen, daar richt Abraham zich volledig op Kininebomen. Dat het Abraham voor de wind is gegaan, blijkt uit een mooie foto van Abraham in zijn functie van bankdirecteur van Java. Een bijbaantje voor Abraham.
Zou Abraham nog wel eens hebben teruggedacht aan Elden? Vast en zeker. Hij heeft 13 jaar in Elden gewerkt en gewoond. Hij trouwde met zijn Antoinette en werd vader in Elden van een dochter. Maar Abraham, noch Walter, hadden kunnen vermoeden dat 125 jaar na het vertrek van Abraham uit Elden, en 126 jaar na de terugkomst van Walter in Elden in park Westerveld een borstbeeld onthuld zou worden. Een groots moment voor de nazaten van Walter, en een groots moment voor Elden, met grote dank aan de Historische Kring Elden.