Jaap kon beschikken over heerlijke Eldense Blauwe pruimen. Ze kwamen van mevrouw Bekker, uit de Klapstraat. Jaaap kende haar. Achter haar huis stonden van oudsher overal fruitbomen. Haar schoonvader, de oude Willem Bekker, had hier ooit zijn bedrijf inclusief het nodige fruit. De laatste jaren liepen schapen in de voormalige boomgaard. Er resteerden nog twee Eldense Blauwe pruimenbomen. De ene reikte niet hoger dan een meter of 4, 5. De andere boom ging naar de 9, misschien wel 10 meter. Mevrouw Bekker zelf kwam van origine uit Friesland en was kort na de oorlog in Elden komen wonen. Ze vertelde me dat ze niet beter wist dan dat de bomen er altijd al hadden gestaan. De grote boom gaf zo veel vruchten dat ook de overburen, leden van de familie Van Uum, konden meeplukken en meerapen.
Jaap nam mevrouw Bekker en haar dochter Tineke mee naar het dijkmagazijn aan de Drielsedijk. Dit pand wilden we met de opgerichte stichting behoeden voor sloop. Wat lukte. Het magazijn was toen nog in behoorlijk vervallen staat. Desondanks poseerde op de zolder mevrouw Bekker. Uiteraard met een fles Eldense Blauwe Likeur in haar handen. Enkele jaren geleden overleed ze op respectabele leeftijd. Ook het huis van mevrouw Bekker is er niet meer. Het is in 2014 na verkoop gesloopt. De kleine boom ging om met een zware januaristorm in 2007. De grote boom kampte met natuurgeweld als zware onweersbuien en stormen. In 2014 moest hetgeen wat over was van de boom wijken voor nieuwbouw. Het huis van de overburen, familie Van Uum, bleef wel staan maar is geheel verbouwd; er wonen ‘nieuwe mensen’.